پارت نوزدهم. رد پا

تصمیم گرفتم راجب اون عنکبوت ها از هاگرید یپرسم سمت کلبه اون حرکت کردم و بلاخره رسیدم
در زدم و وارد شدم
سلام
اما: کسی اینجا.......
هاگرید: سلام داشتم کمی چای دم میکردم بشین
فنجون چای گذاشت جلوم
اما: مرسی، فعلا میل ندارم. میشه لطفا یکم از عنکبوت های غول پیکر برام بگید؟
هاگرید: خب برای چی ازشون اطلاعات میخوای؟
مجبور بودم دروغ بگم با این که اصلا دوست نداشتم
اما: برای یکی از تحقیق های مدسه میخوام.
هاگرید: خب اونا موجوداتی هستن که خیلی وحشی ان و هرکس بره خورده میشه
اونا گروهی زندگی میکنن و این قدرتشون رو چند برابر میکنه
اما: چطوری میشه پیداشون کرد؟
هاگرید: باید عنکبوت های کوچک رو دنبال کنی اینطوری له بزرگ ترینشون میرسی
اما: اها مرسی
از کلبه بیرون رفتم
هاگرید یکدفعه به خودش اومد و
هاگرید: اصلا چرا اینا رو بهش گفتم؟
حول شده بود و چوبدستی اش رو فراموش کرده بود فقط سریع سمت جنگل رفت تا زودتر جلوی اما رو بگیره.
ولی اما اصلا جنگل نرفته بود و سمت خوابگاه رفته بود تا چوبدستی اش رو برداره
از سلاحی که سلازار اسلیترین براشون به جا گذاشته شنیده بود اما فکر میکر باید زودتر به دراکو کمک کنه و میتونه با چوبدستی اش عنکبوت رو شکست بده پس از خوابگاه خارج شد و سمت جنگل رفت تا

وسط های راه..... ـ.